…ή αλλιώς πως τα ΕΑΑΚ κάνουν εκλογές…
Ως
Αριστερή Ενότητα είχαμε ορίσει πάρτυ στην αίθουσα τελετών της Παλιάς Νομικής (Χούτος)
την Παρασκευή 12/4,καθώς αντιστεκόμαστε στην παρουσία ιδιώτη μες στο
Πανεπιστήμιο και στις λογικές παραγωγής κέρδους σε βάρος των δικαιωμάτων των
φοιτητών. Αργότερα, και ενώ ήδη το προπαγανδίζαμε, το σχήμα των ΕΑΑΚ ανακοίνωσε
τη διεξαγωγή πάρτυ και συναυλίας στο χώρο της Παλιάς Νομικής χωρίς να
διευκρινίζει το πού και πότε θα γίνει. Στη συνέχεια, κι αφού τελικά όρισαν ότι
το πάρτυ τους θα γίνει την ίδια μέρα με το πάρτυ της ΑΡ.ΕΝ. σε χώρο που στην
ουσία εμπόδιζε την διεξαγωγή του δικού μας, επιχειρήσαμε να βρεθεί μια
συμβιβαστική λύση, αλλά κάθε προσπάθεια χτύπησε στον τοίχο της αδιαλλαξίας των
ΕΑΑΚ και έπεσε στο κενό.
Και
κάπως έτσι φτάσαμε Παρασκευή απόγευμα στο Φουαγιέ της Ιστορίας Εθνολογίας. Εκεί,
βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τα ΕΑΑΚ που προσπαθούσαν εμμονικά να μας εμποδίσουν να
προετοιμάσουμε το πάρτυ σκίζοντας αφίσες, κατεβάζοντας πανό και τραμπουκίζοντας μέλη της ΑΡ.ΕΝ. Συγκεκριμένα,
μέλη των ΕΑΑΚ εκτόξευαν απειλές συμμορίτικου τύπου λέγοντας χαρακτηριστικά σε συντρόφους
«θα σε βρω στο δρόμο και θα σε
σκοτώσω». Πολύ περισσότερο έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην σεξουαλική
δραστηριότητα συντρόφων και συντροφισσών καθώς και στην επίδειξη του σωστού
αντρικού προτύπου αποκαλώντας μας «αδελφές»
και «φλώρους» γιατί επιλέξαμε να μην συγκρουστούμε με τους «συναγωνιστές».
Και ενώ προτείναμε λύσεις, για να πραγματοποιηθούν και τα δύο πάρτυ φτάνοντας
ακόμα και στο σημείο να προτείνουμε να
γίνουν στον ίδιο χώρο ταυτόχρονα με
διαφορετικές εισόδους, για μια ακόμα φορά βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια
αλαζονική και ειρωνική στάση που έκανε ξεκάθαρο πως το ζήτημα για τα ΕΑΑΚ ήταν απλά και μόνο να εμποδίσουν τη διεξαγωγή του
πάρτυ της Αριστερής Ενότητας.
Αυτή η
χωρίς όριο αδιαλλαξία και αλαζονεία γρήγορα μετατράπηκε σε θρασύδειλη βία αφού
οι απειλές και οι σεξιστικού περιεχομένου προσβολές δεν απέδιδαν. Πιστοί στην ΕΑΑΚίτικη παράδοση ανάμεσα σε σπρωξίματα
έφτασαν μέχρι το σημείο να στείλουν μια συντρόφισσα και ένα σύντροφο στο
νοσοκομείο. Μέλος των ΕΑΑΚ χτύπησε στο πρόσωπο συντρόφισσα προκαλώντας της
σοβαρή διάσειση και στέλνοντάς την στο
νοσοκομείο για τουλάχιστον δυο μέρες.
Και έχουν το θράσος να λένε ότι «διασπείρουμε ψέματα ότι χτυπάνε ανυπεράσπιστα
κορίτσια». Αλλά δεν σταμάτησε εκεί αφού απρόκλητα χτύπησε σύντροφο στο πρόσωπο
σπάζοντας του την μύτη. Και έτσι, κατάφερε να αποκτήσει τον τίτλο της «Περήφανης
Μπουνιάς» και μερικά επαναστατικά παράσημα από τους συντρόφους του στα ΕΑΑΚ.
Προφανώς
η συμπεριφορά του συγκεκριμένου μέλους των ΕΑΑΚ δεν είναι απλώς μία παραφωνία·
εντάσσεται στα πλαίσια μίας πολύ συγκεκριμένης αντίληψης των ΕΑΑΚ που
απορρίπτει εκ των προτέρων οποιαδήποτε συζήτηση και αντιλαμβάνεται το ξύλο σαν
μοναδική λύση. Μια αντίληψη που την βλέπουμε διαχρονικά και πανελλαδικά να στρέφεται
όχι μόνο απέναντι σε άλλες αριστερές συλλογικότητες αλλά ακόμα και ενάντια
στους ίδιους τους συντρόφους τους. Άλλωστε μιλάμε για το φοιτητικό σχήμα
που πανελλαδικά τραμπουκίζει συντρόφους-ές μας φτύνοντάς τους στους διαδρόμους,
πετώντας τους μπύρες στο κεφάλι και καταπίνοντας ψηφοδέλτιά μας στις φοιτητικές
εκλογές. Είναι το φοιτητικό σχήμα που ανοίγει κεφάλια μέσα στο Πανεπιστήμιο
στις κατά καιρούς συμπλοκές τους με άλλες αριστερές παρατάξεις και σχήματα
(βλέπε συμπλοκή με ΚΝΕ στο Πάντειο, επετειακοί ξυλοδαρμοί στο Πολυτεχνείο). Από
αυτή τους την πρακτική δεν ξεφεύγουν όμως ούτε οι ίδιοι τους οι σύντροφοι. Είτε
πρόκειται για τα πανελλαδικά διήμερα των ΕΑΑΚ όπου καφέδες εκσφενδονίζονται και
οι κατά τα άλλα σύντροφοι δέρνονται μεταξύ τους· είτε πρόκειται για λεωφορεία
γεμάτα από ΕΑΑΚίτες που ξεκινάνε από την Αθήνα για να συγκρουστούν και να
στείλουν στο νοσοκομείο συντρόφους τους στην Πάτρα και ενώ η σύγκρουση παίρνει
πανελλαδική διάσταση, φτάνουν μέχρι του σημείου να κατεβαίνουν δύο διαφορετικά
σχήματα ΕΑΑΚ σε πολλές σχολές.
Ξεκάθαρη
ήταν αυτή η αντίληψη και την Παρασκευή που τα ΕΑΑΚ στράφηκαν κατά της Αριστερής
Ενότητας που προσπαθούσε να επανοικειοποιηθεί ένα χώρο του πανεπιστημίου ο
οποίος έχει περάσει στα χέρια του ιδιώτη κάνοντας κατάληψη σ’ αυτόν και
προβάλλοντας το πολιτισμικό της αντιπρότυπο. Αντίθετα δεν έδειξαν καμία διάθεση να συγκρουστούν με τη
λογική που θέλει το άσυλο κλειδωμένο όπως φάνηκε από την άρνηση τους να
καταλάβουμε μαζί το φουαγιέ των Παρευξείνιων ώστε να διεξαχθεί το πάρτυ τους
εκεί. Εχθρός λοιπόν για τα ΕΑΑΚ την
Παρασκευή δεν ήταν ούτε ο ιδιώτης Χούτος ούτε ο Μπότσαρης, αλλά η Αριστερή Ενότητα.
Είναι προφανές ότι τα ΕΑΑΚ επέλεξαν να επιδοθούν σε τέτοιου τύπου κινήσεις και
να στραφούν κατά μιας άλλης αριστερής συλλογικότητας στο πανεπιστήμιο μόνο και μόνο εν όψει των φοιτητικών εκλογών της Τετάρτης.
Το πού θα γίνει το πάρτυ δεν ήταν τελικά παρά μία τελευταία αφορμή να
κατασκευάσουν τεχνητές αντιπαραθέσεις απέναντι στην Αριστερή Ενότητα, κάνοντας
κινήσεις «εντυπωσιασμού» και «επίδειξης» λίγο πριν τις φοιτητικές εκλογές σε
αναζήτηση μερικών ακόμα ψήφων. Αντί το σχήμα των ΕΑΑΚ να στρέφεται απέναντι
στις παρατάξεις της συγκυβέρνησης μέσα στις σχολές, τη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ,
επιλέγει να στέλνει στο νοσοκομείο άλλους αριστερούς.
Η
πρακτική του τραμπουκισμού όταν μάλιστα αυτή συνοδεύεται από καταγγελίες που η
φρασεολογία τους θυμίζει ανακοινώσεις της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ το μόνο που αποδεικνύει
είναι ότι στο όνομα μιας καλής εκλογικής καταγραφής τα ΕΑΑΚ δε διστάζουν να
πετάξουν απ’ το παράθυρο οτιδήποτε τους καθιστούσε αριστερούς. Γιατί όσες φορές και αν βροντοφωνάξεις υπεραριστερά
συνθήματα ενώ την ίδια στιγμή καλλιεργείς το μίσος στην Αριστερά, το μόνο που
καταφέρνεις είναι να γίνεσαι ο «χρήσιμος ηλίθιος» για τις παρατάξεις της
συγκυβέρνησης διευκολύνοντας έτσι την εφαρμογή αυταρχικών και αντιδραστικών
μέτρων εντός του Πανεπιστημίου.
Η
Αριστερή Ενότητα ως σχήμα της ριζοσπαστικής αριστεράς, την Παρασκευή δεν
πειθάρχησε στις γροθιές της «Περήφανης Μπουνιάς» αλλά πολύ περισσότερο απέδειξε
ότι δεν κάνει βήμα πίσω μπροστά σε τραμπούκους, από όπου και αν εν τέλει αυτοί προέρχονται. Εμείς, αντίθετα από το σχήμα των ΕΑΑΚ,
συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για ένα δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο
βασισμένο στις ανάγκες μας και μακριά από κάθε λογική κέρδους, ένα
πανεπιστήμιο που θα στεγάζει τους αγώνες ολόκληρης της κοινωνίας.
Μακριά από λογικές που θέλουν τους φοιτητές «υπάκουους υπηκόους» και το
Πανεπιστήμιο «χαρά της κερδοφορίας» αλλά και μακριά από λογικές της απλής
αριστερής εκφώνησης. Δημιουργούμε τις αντιστάσεις για την
κατάργηση των μνημονίων και την ανατροπή των πολιτικών της λιτότητας. Ενάντια
σε κάθε μορφή καταπίεσης, τον ρατσισμό και τον σεξισμό. Πολεμώντας τον φασισμό
όπου και όπως αυτός εμφανίζεται, για την κοινωνική χειραφέτηση με
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
