Αριστερή Ενότητα Κομοτηνής
Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012
Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012
Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΑΞΙΚΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΩΝ!
Προς την εργατική τάξη, Τον εργαζόμενο λαό.
Συνάδελφοι
Διαδώστε το μύνημά μας: Οι χαλυβουργοί δεν λυγίζουν!
Στην πύλη της Χαλυβουργίας γράφουμε όλοι μαζί μια ακόμη σελίδα στο μεγάλο βιβλίο των αγώνων του λαού μας.
Σωματεία, άνεργοι, φτωχός λαός, φοιτητές, μαθητές, μας δίνετε υλική βοήθεια από το υστέρημά σας, από το μισθό που δεν έχετε, από το επίδομα ανεργίας που δεν φτάνει. Μας δίνετε δύναμη και πείσμα!
Κλείσαμε μήνα σε απεργία σκληρή και συνεχίζουμε.
Σπάσαμε την σιωπή, αποδείξαμε ότι οι εργάτες έχουμε μεγάλη δύναμη. Οι βιομήχανοι ανησυχούν, ο βιομήχανος Μάνεσης αν και τρομοκρατημένος, δεν είναι μόνος του. Τον στηρίζουν γιατί έχει το ρόλο του λαγού.
Αν τα μέτρα περάσουν στην χαλυβουργία, ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες για να μην αφήσουν τίποτα όρθιο. Αν εδώ σπάσουν τα μούτρα τους, τίποτα δεν θα είναι ίδιο και για τα υπόλοιπα εργοστάσια.
Μην ακούτε τα ψέμματα των βιομηχάνων και των ανθρώπων τους. Δεν θα δουλεύουν αυτοί, για ψίχουλα στα εργοστάσια. Αυτοί πληρώνονται καλά για τη βρώμικη δουλειά τους.
Αφού οι «επισκέψεις» στα σπίτια, οι «επιστολές», η τρομοκρατία με τα εξώδικα, έπεσαν στο κενό, τώρα βάζουν το Υπουργείο Εργασίας να μας «συμβουλεύει»: «Δεχθείτε τους όρους του Μάνεση, διαφορετικά θα βρεθείτε όλοι στο ταμείο ανεργίας». Μας απειλούν με 180 ακόμα απολύσεις!
Κύριοι βιομήχανοι, είστε βαθιά νυχτωμένοι. Την τελευταία μας λέξη δεν την είπαμε ακόμα! Είμαστε μια γροθιά. Έτοιμοι, για την πιο σκληρή ταξική αναμέτρηση!
Δεν γυρνάμε στη φωτιά και το σίδερο για 500 ευρώ. Να γυρίσουν πίσω οι 34 απολυμένοι συνάδελφοί μας.
Ο αγώνας μας, αφορά όλους τους εργαζόμενους. Οι τελευταίες εξελίξεις είναι αποκάλυψη. Οι βιομήχανοι αξιοποιούν τους νόμους της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – Καρατζαφέρη.
Επιβάλλουν την εκ περιτροπής εργασία, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, μειώσεις μισθών στα 450 – 500 ευρώ.
Όπου οι εργάτες υποχώρησαν η επίθεση της εργοδοσίας γιγαντώθηκε. Ακολούθησαν απολύσεις, εντατικοποίηση της εργασίας, μέχρι και κλείσιμο των επιχειρήσεων, με τους εργάτες απλήρωτους για πολλούς μήνες.
Υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα, όλοι έχουμε πείρα. Οι βιομήχανοι μας κλείνουν τα σπίτια και όχι ο αγώνας μας για δουλειά. Το ψωμί μας το υπερασπίζουμε με αγώνα όχι με παρακάλια.
Συνάδελφοι εργάτες, τα μέτρα γενικεύονται, δεν είναι μόνο οι χαλυβουργοί στο στόχο, είμαστε όλοι.
Ήρθε η ώρα ο αγώνας σαν φωτιά να ανάψει στα εργοστάσια. Τώρα η συμμετοχή σας στον αγώνα δεν είναι ζήτημα αλληλεγγύης είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για όλη την εργατική τάξη.
Παραμερίστε τους ανθρώπους των βιομηχάνων, μην τους φοβάστε, είναι ανίσχυροι όταν οι εργάτες πάρουν απόφαση.
Κάντε γενική συνέλευση, ελάτε σε επαφή μαζί μας, αποφασίστε απεργία. Είναι η ώρα οι βιομήχανοι να πάρουν ένα καθαρό μύνημα που μόνο ο αγώνας των εργατών στα εργοστάσια μπορεί να δώσει.
Όλοι στον αγώνα. Η νίκη θα είναι δική μας!
Η γενική συνέλευση των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας
Συνάδελφοι
Διαδώστε το μύνημά μας: Οι χαλυβουργοί δεν λυγίζουν!
Στην πύλη της Χαλυβουργίας γράφουμε όλοι μαζί μια ακόμη σελίδα στο μεγάλο βιβλίο των αγώνων του λαού μας.
Σωματεία, άνεργοι, φτωχός λαός, φοιτητές, μαθητές, μας δίνετε υλική βοήθεια από το υστέρημά σας, από το μισθό που δεν έχετε, από το επίδομα ανεργίας που δεν φτάνει. Μας δίνετε δύναμη και πείσμα!
Κλείσαμε μήνα σε απεργία σκληρή και συνεχίζουμε.
Σπάσαμε την σιωπή, αποδείξαμε ότι οι εργάτες έχουμε μεγάλη δύναμη. Οι βιομήχανοι ανησυχούν, ο βιομήχανος Μάνεσης αν και τρομοκρατημένος, δεν είναι μόνος του. Τον στηρίζουν γιατί έχει το ρόλο του λαγού.
Αν τα μέτρα περάσουν στην χαλυβουργία, ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες για να μην αφήσουν τίποτα όρθιο. Αν εδώ σπάσουν τα μούτρα τους, τίποτα δεν θα είναι ίδιο και για τα υπόλοιπα εργοστάσια.
Μην ακούτε τα ψέμματα των βιομηχάνων και των ανθρώπων τους. Δεν θα δουλεύουν αυτοί, για ψίχουλα στα εργοστάσια. Αυτοί πληρώνονται καλά για τη βρώμικη δουλειά τους.
Αφού οι «επισκέψεις» στα σπίτια, οι «επιστολές», η τρομοκρατία με τα εξώδικα, έπεσαν στο κενό, τώρα βάζουν το Υπουργείο Εργασίας να μας «συμβουλεύει»: «Δεχθείτε τους όρους του Μάνεση, διαφορετικά θα βρεθείτε όλοι στο ταμείο ανεργίας». Μας απειλούν με 180 ακόμα απολύσεις!
Κύριοι βιομήχανοι, είστε βαθιά νυχτωμένοι. Την τελευταία μας λέξη δεν την είπαμε ακόμα! Είμαστε μια γροθιά. Έτοιμοι, για την πιο σκληρή ταξική αναμέτρηση!
Δεν γυρνάμε στη φωτιά και το σίδερο για 500 ευρώ. Να γυρίσουν πίσω οι 34 απολυμένοι συνάδελφοί μας.
Ο αγώνας μας, αφορά όλους τους εργαζόμενους. Οι τελευταίες εξελίξεις είναι αποκάλυψη. Οι βιομήχανοι αξιοποιούν τους νόμους της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – Καρατζαφέρη.
Επιβάλλουν την εκ περιτροπής εργασία, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, μειώσεις μισθών στα 450 – 500 ευρώ.
Όπου οι εργάτες υποχώρησαν η επίθεση της εργοδοσίας γιγαντώθηκε. Ακολούθησαν απολύσεις, εντατικοποίηση της εργασίας, μέχρι και κλείσιμο των επιχειρήσεων, με τους εργάτες απλήρωτους για πολλούς μήνες.
Υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα, όλοι έχουμε πείρα. Οι βιομήχανοι μας κλείνουν τα σπίτια και όχι ο αγώνας μας για δουλειά. Το ψωμί μας το υπερασπίζουμε με αγώνα όχι με παρακάλια.
Συνάδελφοι εργάτες, τα μέτρα γενικεύονται, δεν είναι μόνο οι χαλυβουργοί στο στόχο, είμαστε όλοι.
Ήρθε η ώρα ο αγώνας σαν φωτιά να ανάψει στα εργοστάσια. Τώρα η συμμετοχή σας στον αγώνα δεν είναι ζήτημα αλληλεγγύης είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για όλη την εργατική τάξη.
Παραμερίστε τους ανθρώπους των βιομηχάνων, μην τους φοβάστε, είναι ανίσχυροι όταν οι εργάτες πάρουν απόφαση.
Κάντε γενική συνέλευση, ελάτε σε επαφή μαζί μας, αποφασίστε απεργία. Είναι η ώρα οι βιομήχανοι να πάρουν ένα καθαρό μύνημα που μόνο ο αγώνας των εργατών στα εργοστάσια μπορεί να δώσει.
Όλοι στον αγώνα. Η νίκη θα είναι δική μας!
Η γενική συνέλευση των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας
Δεν είναι μαθητεία! Είναι μαύρη και επισφαλής εργασία!
Στην εποχή του Μνημονίου η επίθεση ενάντια στις δυνάμεις της εργασίας και της νεολαίας, ολοένα και οξύνεται με κυρίαρχο στόχο το κόστος διεξόδου από την κρίση να μετατοπιστεί σε αυτούς . Στην ίδια νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση της λιτότητας, της ανεργίας και της φτώχειας εντάσσεται και η περιστολή δικαιωμάτων και ελευθεριών. Έτσι, κυβέρνηση και τρόικα επέλεξαν να τσακίσουν ακόμη περισσότερο τα δικαιώματα των νέων εργαζόμενων με τον αντιδραστικό νόμο περί “μαθητείας και απόκτησης εργασιακής εμπειρίας” για άτομα 18-25 ετών.
Βάσει του νόμου, που στηρίχτηκε από όλο το αστικό μπλοκ, προβλέπεται η σύμβαση της 24μηνης διάρκειας, με απευθείας διαπραγμάτευση του μισθού μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου, παρακάμπτοντας κάθε συλλογική σύμβαση (εθνική - γενική - κλαδική - επιχειρησιακή). Καταλαβαίνουμε λοιπόν ποιος θα μπορέσει να επιβάλλει τους όρους του στο διαπραγματευτικό δίπολο εργοδότη-εργαζόμενου. Παράλληλα επιτρέπεται στον εργοδότη να συνάπτει συμβάσεις, χωρίς καμία συνεννόηση με τον συνδικαλιστικό φορέα του εργαζόμενου, απαγορεύοντας με αυτόν τον τρόπο τη συνδικαλιστική δράση του δεύτερου . Τέλος ο νόμος προβλέπει ότι με την αλλαγή του εργασιακού αντικειμένου υπογράφεται εκ νέου 24μηνη σύμβαση. Για παράδειγμα εργαζόμενος ηλικίας 22 ετών σε θέση βοηθού λογιστή – όπου η σύμβασή του θα έληγε στα 24 του χρόνια- εάν αλλάξει αντικείμενο υπογράφει με την ίδια επιχείρηση νέα σύμβαση 24μηνης διάρκειας.
Η παραπάνω διάταξη συνδέεται άμεσα με το νόμο Διαμαντοπούλου που επιτάσσει εξοντωτικούς ρυθμούς σπουδών και απόκτησης πτυχίου σε αυστηρά χρονικά πλαίσια προκειμένου οι νέοι εργαζόμενοι να παραδίδονται στη φιλόξενη αγκαλιά της επισφάλειας και της εργασιακής εκμετάλλευσης. Όταν αντίστοιχη νομοθεσία για την εργασία των νέων θεσπίστηκε στη Γαλλία το 2006 υπήρξε ένα μεγαλειώδες κίνημα αντίδρασης με στόχο την ανατροπή της. Καλούμε τους εργαζόμενους και τη νεολαία να εμποδίσουν την εφαρμογή της νομοθεσίας που υποθηκεύει το μέλλον μας, που οδηγεί μια ολόκληρη γενιά να ζήσει χειρότερα απ’ την προηγούμενη.
Το μέλλον που μας ετοιμάζουν δε μας χωράει
Να τους ανατρέψουμε
‘Η εμείς
ή αυτοί
Βάσει του νόμου, που στηρίχτηκε από όλο το αστικό μπλοκ, προβλέπεται η σύμβαση της 24μηνης διάρκειας, με απευθείας διαπραγμάτευση του μισθού μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου, παρακάμπτοντας κάθε συλλογική σύμβαση (εθνική - γενική - κλαδική - επιχειρησιακή). Καταλαβαίνουμε λοιπόν ποιος θα μπορέσει να επιβάλλει τους όρους του στο διαπραγματευτικό δίπολο εργοδότη-εργαζόμενου. Παράλληλα επιτρέπεται στον εργοδότη να συνάπτει συμβάσεις, χωρίς καμία συνεννόηση με τον συνδικαλιστικό φορέα του εργαζόμενου, απαγορεύοντας με αυτόν τον τρόπο τη συνδικαλιστική δράση του δεύτερου . Τέλος ο νόμος προβλέπει ότι με την αλλαγή του εργασιακού αντικειμένου υπογράφεται εκ νέου 24μηνη σύμβαση. Για παράδειγμα εργαζόμενος ηλικίας 22 ετών σε θέση βοηθού λογιστή – όπου η σύμβασή του θα έληγε στα 24 του χρόνια- εάν αλλάξει αντικείμενο υπογράφει με την ίδια επιχείρηση νέα σύμβαση 24μηνης διάρκειας.
Η παραπάνω διάταξη συνδέεται άμεσα με το νόμο Διαμαντοπούλου που επιτάσσει εξοντωτικούς ρυθμούς σπουδών και απόκτησης πτυχίου σε αυστηρά χρονικά πλαίσια προκειμένου οι νέοι εργαζόμενοι να παραδίδονται στη φιλόξενη αγκαλιά της επισφάλειας και της εργασιακής εκμετάλλευσης. Όταν αντίστοιχη νομοθεσία για την εργασία των νέων θεσπίστηκε στη Γαλλία το 2006 υπήρξε ένα μεγαλειώδες κίνημα αντίδρασης με στόχο την ανατροπή της. Καλούμε τους εργαζόμενους και τη νεολαία να εμποδίσουν την εφαρμογή της νομοθεσίας που υποθηκεύει το μέλλον μας, που οδηγεί μια ολόκληρη γενιά να ζήσει χειρότερα απ’ την προηγούμενη.
Το μέλλον που μας ετοιμάζουν δε μας χωράει
Να τους ανατρέψουμε
‘Η εμείς
ή αυτοί
Τα Συμβούλια Διοίκησης είναι εδώ και διαλύουν το δημόσιο, δωρεάν, μαζικό πανεπιστήμιο!
Έχουν ήδη προκηρυχθεί εκλογές για την ανάδειξη εσωτερικών μελών του Συμβουλίου Διοίκησης (Σ.Δ.). Η όλη διαδικασία καθυστέρησε όλο το προηγούμενο διάστημα λόγω των φοιτητικών κινητοποιήσεων του Σεπτεμβρίου, αλλά έρχονται τώρα μέσα στην εξεταστική να προχωρήσουν με θράσος στην διάλυση του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου.
Τι είναι, όμως, το Συμβούλιο Διοίκησης;
Το Σ.Δ. είναι το όργανο που θα αντικαταστήσει τη σύγκλητο στη διοίκηση του πανεπιστημίου. θα απαρτίζεται από 15 μέλη, 8 καθηγητές, 6 εξωπανεπιστημιακούς και 1 φοιτητή, και ουσιαστικά θα λαμβάνει τις αποφάσεις για οποιοδήποτε θέμα αφορά το πανεπιστήμιο: από την εκλογή του πρύτανη και τη χάραξη στρατηγικής έως την κατανομή των πόρων, την εποπτεία και έλεγχο της λειτουργίας του ιδρύματος. Εκλεγμένα όρανα όπως η Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου και η Σύγκλητος θα έχουν καθαρά διακοσμητικό ρόλο. Ουσιαστικά, εμείς οι φοιτητές και τα μέλη Δ.Ε.Π. αποκλείομαστε αυτομάτως από κάθε απόφαση που θα λαμβάνεται γι’ εμάς – σε κάθε περίπτωση χωρίς εμάς.
Πώς η αλλαγή επηρεάζει εμάς τους φοιτητές;
Πρώτα απ’ όλα, πρόκειται για ένα αυταρχικό όργανο αφού θα ασκεί εξουσία στον χώρο του πανεπιστημίου, οικονομική και διοικητική, χωρίς να ελέγχεται από κανέναν, ενισχύοντας έτσι τη διαφθορά. Κυριότερος σκοπός του θα είναι να εφαρμόσει εν μια νυκτί όλες τις διατάξεις του νόμου Διαμαντοπούλου. Τέρμα πια οι σταδιακές περικοπές σε κοινωνικές παροχές, σίτιση, στέγαση, συγγράμματα. Το Σ.Δ. νομιμοποιεί την κατάργησή τους κι επιπλέον βάζει επιχειρηματικά στελέχη να διοικούν το πανεπιστήμιο μετατρέποντάς το έτσι σε πεδίο κερδοφορίας του κεφαλαίου και των ιδιωτικών επιχειρήσεων. Το Σ.Δ. ως πιστός υπηρέτης των νεοφιλελεύθερων πρακτικών αποσκοπεί στη δημιουργία ενός ανθρώπου που θα δουλεύει απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ και θα παίρνει τόσα λίγα που δε θα μπορεί να καλύψει ούτε τις βασικές του ανάγκες. Σε αυτό το μοτίβο κινείται ο νόμος Διαμαντοπούλου, ο οποίος δημιουργεί έναν φοιτητή που θα επιβαρύνεται με το κόστος σπουδών του, θα αναγκάζεται να δουλεύει για να καλύψει τα δίδακτρα, θα τελειώνει ένα διαλυμμένο πτυχίο 2-3 ετών με μειωμένες γνώσεις και επαγγελματικά δικαιώματα ώστε να εργαστεί με όρους μαθητείας για να παίρνει 400ευρώ μέχρι τα 25 του χρόνια και, εν τέλει, έναν φοιτητή που θα αποξενώνεται από τους ομότιμούς του για να μην μπορεί να διεκδικήσει συλλογικά τα αυτονόητα (όπως δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους). Την ευθύνη για το μετασχηματισμό του φοιτητή αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου το Σ.Δ. : το πρώτο βήμα εφαρμογής του νόμου της Διαμαντοπούλου για την παιδεία.
Τι πρέπει να κάνουμε εμείς οι φοιτητές;
Χρέος όλων των φοιτητών, του καθένα από μας, όπως και όλης της πανεπιστημιακής κοινότητας είναι να παλέψουμε μέσα από συλλογικές διαδικασίες ενάντια στον ξεκάθαρα αντιδημοκρατικό και αντισυνταγματικό νόμο για την παιδεία και για την διεκδίκηση ενός δημόσιου πανεπιστημίου που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας, χωρίς να επαναπαυτούμε σε λογικές τύπου “συμβούλια σοφών”. Ο αγώνας ενάντια στα Σ.Δ., στο πρώτο βήμα εφαρμογής του νέου νόμου, κρίνεται στην πράξη! Η μάχη κάθε άλλο παρά χαμένη είναι. Ήδη στο ΕΜΠ , στο ΑΠΘ και το ΕΚΠΑ έχουν παγώσει οι διαδικασίες εκλογής. Πρέπει πανελλαδικά φοιτητές, καθηγητές και διοικητικοί υπάλληλοι όχι μόνο να απέχουμε αλλά να μπλοκάρουμε στην πράξη τη δημιουργία των Σ.Δ.
Τι είναι, όμως, το Συμβούλιο Διοίκησης;
Το Σ.Δ. είναι το όργανο που θα αντικαταστήσει τη σύγκλητο στη διοίκηση του πανεπιστημίου. θα απαρτίζεται από 15 μέλη, 8 καθηγητές, 6 εξωπανεπιστημιακούς και 1 φοιτητή, και ουσιαστικά θα λαμβάνει τις αποφάσεις για οποιοδήποτε θέμα αφορά το πανεπιστήμιο: από την εκλογή του πρύτανη και τη χάραξη στρατηγικής έως την κατανομή των πόρων, την εποπτεία και έλεγχο της λειτουργίας του ιδρύματος. Εκλεγμένα όρανα όπως η Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου και η Σύγκλητος θα έχουν καθαρά διακοσμητικό ρόλο. Ουσιαστικά, εμείς οι φοιτητές και τα μέλη Δ.Ε.Π. αποκλείομαστε αυτομάτως από κάθε απόφαση που θα λαμβάνεται γι’ εμάς – σε κάθε περίπτωση χωρίς εμάς.
Πώς η αλλαγή επηρεάζει εμάς τους φοιτητές;
Πρώτα απ’ όλα, πρόκειται για ένα αυταρχικό όργανο αφού θα ασκεί εξουσία στον χώρο του πανεπιστημίου, οικονομική και διοικητική, χωρίς να ελέγχεται από κανέναν, ενισχύοντας έτσι τη διαφθορά. Κυριότερος σκοπός του θα είναι να εφαρμόσει εν μια νυκτί όλες τις διατάξεις του νόμου Διαμαντοπούλου. Τέρμα πια οι σταδιακές περικοπές σε κοινωνικές παροχές, σίτιση, στέγαση, συγγράμματα. Το Σ.Δ. νομιμοποιεί την κατάργησή τους κι επιπλέον βάζει επιχειρηματικά στελέχη να διοικούν το πανεπιστήμιο μετατρέποντάς το έτσι σε πεδίο κερδοφορίας του κεφαλαίου και των ιδιωτικών επιχειρήσεων. Το Σ.Δ. ως πιστός υπηρέτης των νεοφιλελεύθερων πρακτικών αποσκοπεί στη δημιουργία ενός ανθρώπου που θα δουλεύει απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ και θα παίρνει τόσα λίγα που δε θα μπορεί να καλύψει ούτε τις βασικές του ανάγκες. Σε αυτό το μοτίβο κινείται ο νόμος Διαμαντοπούλου, ο οποίος δημιουργεί έναν φοιτητή που θα επιβαρύνεται με το κόστος σπουδών του, θα αναγκάζεται να δουλεύει για να καλύψει τα δίδακτρα, θα τελειώνει ένα διαλυμμένο πτυχίο 2-3 ετών με μειωμένες γνώσεις και επαγγελματικά δικαιώματα ώστε να εργαστεί με όρους μαθητείας για να παίρνει 400ευρώ μέχρι τα 25 του χρόνια και, εν τέλει, έναν φοιτητή που θα αποξενώνεται από τους ομότιμούς του για να μην μπορεί να διεκδικήσει συλλογικά τα αυτονόητα (όπως δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους). Την ευθύνη για το μετασχηματισμό του φοιτητή αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου το Σ.Δ. : το πρώτο βήμα εφαρμογής του νόμου της Διαμαντοπούλου για την παιδεία.
Τι πρέπει να κάνουμε εμείς οι φοιτητές;
Χρέος όλων των φοιτητών, του καθένα από μας, όπως και όλης της πανεπιστημιακής κοινότητας είναι να παλέψουμε μέσα από συλλογικές διαδικασίες ενάντια στον ξεκάθαρα αντιδημοκρατικό και αντισυνταγματικό νόμο για την παιδεία και για την διεκδίκηση ενός δημόσιου πανεπιστημίου που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας, χωρίς να επαναπαυτούμε σε λογικές τύπου “συμβούλια σοφών”. Ο αγώνας ενάντια στα Σ.Δ., στο πρώτο βήμα εφαρμογής του νέου νόμου, κρίνεται στην πράξη! Η μάχη κάθε άλλο παρά χαμένη είναι. Ήδη στο ΕΜΠ , στο ΑΠΘ και το ΕΚΠΑ έχουν παγώσει οι διαδικασίες εκλογής. Πρέπει πανελλαδικά φοιτητές, καθηγητές και διοικητικοί υπάλληλοι όχι μόνο να απέχουμε αλλά να μπλοκάρουμε στην πράξη τη δημιουργία των Σ.Δ.
ΣΙΤΙΣΗ: ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ!
Με την έναρξη της νέας χρονιάς ερχόμαστε ήδη αντιμέτωποι με την περικοπή του δικαιώματός μας στην δωρεάν σίτιση. Ο ιδιώτης Χούτος, ο οποίος διαχειρίζεται την κάτω λέσχη της Π.Νομικής, ξεκίνησε να εφαρμόζει το μέτρο της κάρτας σίτισης με την ανοχή του πρυτανικού σχήματος. Η κάρτα σίτισης θα μοιράζεται στους φοιτητές σύμφωνα με το εισόδημά τους. Ήδη από την πρώτη μέρα εφαρμογής του μέτρου πολλοί από εμάς στερούνται το αυτονόητο δικαίωμά τους στην δωρεάν σίτιση, γεγονός που διαχωρίζει τους φοιτητές σε προνομιούχους και μη, αφού θα καλούμαστε να πληρώνουμε ακόμη και αντίτιμο της τάξης του 2.20.
Η προσπάθεια αυτή μετατροπής της δωρεάν σίτισης για όλους/ες μας από συλλογικό δικαίωμα σε ατομικό προνόμιο δεν είναι τυχαία. Στόχο έχει την αύξηση των κερδών του ιδιώτη Χούτου πάνω στις πλάτες των φοιτητών. Ακριβώς πάνω στην λογική του νόμου Διαμαντοπούλου, λοιπόν, για την εισαγωγή ιδιωτών και επιχειρηματιών στο χώρο του πανεπιστημίου, η φοιτητική μέριμνα ξαναμπαίνει στο στόχαστρο. Πόσο μάλλον τώρα που το υπουργείο παιδείας και η Άννα Διαμαντοπούλου απειλούν τα ιδρύματα που δεν θα εφαρμόσουν τον νέο νόμο με διακοπή της κρατικής χρηματοδότησης. Όλα αυτά εντάσσονται στην συνολική πολιτική του μνημονιακού μπλοκ, το οποίο πλήρως συντεταγμένο πλέον, πετσοκόβει ακόμη περισσότερο τις κοινωνικές δαπάνες σε κεκτημένα δικαιώματα όπως παιδεία, υγεία, εργασία και καλεί τον κόσμο της εργασίας και της νεολαίας να πληρώσει μια κρίση που δεν δημιούργησε.
Απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε ολομέτωπη θα είναι και η απάντηση μας. Οι αγώνες του φοιτητικού κινήματος τα προηγούμενα χρόνια στην Κομοτηνή έδειξαν ότι ο δρόμος της ανυπακοής και της αντίστασης είναι νικηφόρος. Το 2005 δεν σιωπήσαμε μπροστά στο ξεπούλημα της λέσχης από το τότε πρυτανικό σχήμα και διατηρήσαμε το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της πάνω λέσχης. Το Δεκέμβρη του 2010 δεν επιτρέψαμε κανένα διαχωρισμό των φοιτητών σε οικότροφους και μη, προνομιούχους και μη, εξασφαλίζοντας καθολική και δωρεάν σίτιση. Έτσι και τώρα δεν θα επιτρέψουμε κανέναν διαχωρισμό των φοιτητών με βάση τα οικονομικά κριτήρια σχετικά με το αυτονόητο δικαίωμά μας στην δημόσια και δωρεάν φοιτητική μέριμνα.
Η έξοδος του Χούτου και κάθε ιδιώτη από το πανεπιστήμιο είναι πάγια θέση μας και αυτό γιατί δεν θέλουμε κανένας να δουλεύει με το καθεστώς υπεργολαβίας στο πανεπιστήμιο, όπως οι υπάλληλοι στο Χούτο, ενώ αντίθετα θέλουμε για αυτούς εξασφαλισμένες εργασιακές σχέσεις. Ακόμη διεκδικούμε δημόσια, δωρεάν και ποιοτική σίτιση πράγμα το οποίο λογικό είναι να αμφισβητηθεί από κάθε λογική κερδοσκοπίας που θέλει μέχρι και την σίτιση να την μετατρέψει σε εμπόρευμα. Εμείς ζητάμε δύο δημόσιες λέσχες καθώς έτσι θα εξασφαλιστούν ο χωρίς αντίτιμο χαρακτήρας του φαγητού, το καλύτερο εργασιακό καθεστώς για τους εργαζομένους αλλά πάνω από όλα ο κοινωνικός έλεγχος κάθε λέσχης από φοιτητές και εργαζομένους.
Οι προτάσεις και τα όνειρα λοιπόν του δικομματισμού για κάρτες σίτισης και πάσο φαίνεται ότι υλοποιηθήκαν. Από την μία η πρόταση της ΠΑΣΠ για έλεγχο των φοιτητών που σιτίζονται στην λέσχη με την επίδειξη πάσο αλλά και η πρόταση για πανεπιστημιακή λέσχη. Ας κάνουμε κατανοητό λοιπόν στα παιδιά της συγκυβέρνησης πως η επίδειξη πάσο για όσους σιτίζονται είτε στην πάνω είτε στην κάτω λέσχη σημαίνει κάρτα σίτισης και πως πανεπιστημιακή λέσχη σημαίνει ιδιωτική λέσχη, την στιγμή που τα ιδρύματα ήδη υποχρηματοδοτούνται και δεν μπορούν να προσφέρουν ούτε καν τα βασικά. (π.χ θέρμανση). Από την άλλη η πρόταση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ για δωρεάν σίτιση από όποιον φορέα και αν προέρχεται πέφτει στο κενό καθώς μας έχει γίνει αντιληπτό πως όποιος ιδιώτης αναλαμβάνει την σίτιση μας δεν το κάνει από την καλή του την καρδιά αλλά επειδή θέλει να βγάλει κέρδος από τις πλάτες των φοιτητών. Είναι τουλάχιστον γελοίο και απαράδεκτο οι παρατάξεις του δικομματισμού, να εμμένουν στις προτάσεις τους για επίδειξη πάσο την στιγμή που το φοιτητικό κίνημα, μέσα από τους συλλογικούς και νικηφόρους αγώνες, που έχει δώσει για τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της σίτισης, έχει ξεκαθαρίσει πως δεν δέχεται κανέναν έλεγχο των φοιτητών με κανένα πάσο και καμία κάρτα σίτισης!
Κάνουμε ξεκάθαρο λοιπόν σε όσους μοιράζουν σημειώσεις για την εξεταστική και ως αντάλλαγμα ζητάνε ψήφους, σε όσους ονειρεύονται ιδιώτες και επιχειρηματίες μέσα στο πανεπιστήμιο και σε όσους κάνουν πλάτες σε μια πολιτική που καταστρέφει την κοινωνία αλλά και τις ζωές μας, ότι θα είμαστε εδώ κάθε μέρα και θα αγωνιζόμαστε για δημόσια και δωρεάν παιδεία, για δημόσια και δωρεάν σίτιση-στέγαση-μεταφορά. Θα είμαστε εδώ για να παλεύουμε ενάντια σε αυτούς που αποφασίζουν για εμάς αλλά χωρίς εμάς.
ΚΑΜΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΚΑΡΤΑΣ ΣΙΤΙΣΗΣ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΣΤΟ ΧΟΥΤΟ!
Η προσπάθεια αυτή μετατροπής της δωρεάν σίτισης για όλους/ες μας από συλλογικό δικαίωμα σε ατομικό προνόμιο δεν είναι τυχαία. Στόχο έχει την αύξηση των κερδών του ιδιώτη Χούτου πάνω στις πλάτες των φοιτητών. Ακριβώς πάνω στην λογική του νόμου Διαμαντοπούλου, λοιπόν, για την εισαγωγή ιδιωτών και επιχειρηματιών στο χώρο του πανεπιστημίου, η φοιτητική μέριμνα ξαναμπαίνει στο στόχαστρο. Πόσο μάλλον τώρα που το υπουργείο παιδείας και η Άννα Διαμαντοπούλου απειλούν τα ιδρύματα που δεν θα εφαρμόσουν τον νέο νόμο με διακοπή της κρατικής χρηματοδότησης. Όλα αυτά εντάσσονται στην συνολική πολιτική του μνημονιακού μπλοκ, το οποίο πλήρως συντεταγμένο πλέον, πετσοκόβει ακόμη περισσότερο τις κοινωνικές δαπάνες σε κεκτημένα δικαιώματα όπως παιδεία, υγεία, εργασία και καλεί τον κόσμο της εργασίας και της νεολαίας να πληρώσει μια κρίση που δεν δημιούργησε.
Απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε ολομέτωπη θα είναι και η απάντηση μας. Οι αγώνες του φοιτητικού κινήματος τα προηγούμενα χρόνια στην Κομοτηνή έδειξαν ότι ο δρόμος της ανυπακοής και της αντίστασης είναι νικηφόρος. Το 2005 δεν σιωπήσαμε μπροστά στο ξεπούλημα της λέσχης από το τότε πρυτανικό σχήμα και διατηρήσαμε το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της πάνω λέσχης. Το Δεκέμβρη του 2010 δεν επιτρέψαμε κανένα διαχωρισμό των φοιτητών σε οικότροφους και μη, προνομιούχους και μη, εξασφαλίζοντας καθολική και δωρεάν σίτιση. Έτσι και τώρα δεν θα επιτρέψουμε κανέναν διαχωρισμό των φοιτητών με βάση τα οικονομικά κριτήρια σχετικά με το αυτονόητο δικαίωμά μας στην δημόσια και δωρεάν φοιτητική μέριμνα.
Η έξοδος του Χούτου και κάθε ιδιώτη από το πανεπιστήμιο είναι πάγια θέση μας και αυτό γιατί δεν θέλουμε κανένας να δουλεύει με το καθεστώς υπεργολαβίας στο πανεπιστήμιο, όπως οι υπάλληλοι στο Χούτο, ενώ αντίθετα θέλουμε για αυτούς εξασφαλισμένες εργασιακές σχέσεις. Ακόμη διεκδικούμε δημόσια, δωρεάν και ποιοτική σίτιση πράγμα το οποίο λογικό είναι να αμφισβητηθεί από κάθε λογική κερδοσκοπίας που θέλει μέχρι και την σίτιση να την μετατρέψει σε εμπόρευμα. Εμείς ζητάμε δύο δημόσιες λέσχες καθώς έτσι θα εξασφαλιστούν ο χωρίς αντίτιμο χαρακτήρας του φαγητού, το καλύτερο εργασιακό καθεστώς για τους εργαζομένους αλλά πάνω από όλα ο κοινωνικός έλεγχος κάθε λέσχης από φοιτητές και εργαζομένους.
Οι προτάσεις και τα όνειρα λοιπόν του δικομματισμού για κάρτες σίτισης και πάσο φαίνεται ότι υλοποιηθήκαν. Από την μία η πρόταση της ΠΑΣΠ για έλεγχο των φοιτητών που σιτίζονται στην λέσχη με την επίδειξη πάσο αλλά και η πρόταση για πανεπιστημιακή λέσχη. Ας κάνουμε κατανοητό λοιπόν στα παιδιά της συγκυβέρνησης πως η επίδειξη πάσο για όσους σιτίζονται είτε στην πάνω είτε στην κάτω λέσχη σημαίνει κάρτα σίτισης και πως πανεπιστημιακή λέσχη σημαίνει ιδιωτική λέσχη, την στιγμή που τα ιδρύματα ήδη υποχρηματοδοτούνται και δεν μπορούν να προσφέρουν ούτε καν τα βασικά. (π.χ θέρμανση). Από την άλλη η πρόταση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ για δωρεάν σίτιση από όποιον φορέα και αν προέρχεται πέφτει στο κενό καθώς μας έχει γίνει αντιληπτό πως όποιος ιδιώτης αναλαμβάνει την σίτιση μας δεν το κάνει από την καλή του την καρδιά αλλά επειδή θέλει να βγάλει κέρδος από τις πλάτες των φοιτητών. Είναι τουλάχιστον γελοίο και απαράδεκτο οι παρατάξεις του δικομματισμού, να εμμένουν στις προτάσεις τους για επίδειξη πάσο την στιγμή που το φοιτητικό κίνημα, μέσα από τους συλλογικούς και νικηφόρους αγώνες, που έχει δώσει για τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της σίτισης, έχει ξεκαθαρίσει πως δεν δέχεται κανέναν έλεγχο των φοιτητών με κανένα πάσο και καμία κάρτα σίτισης!
Κάνουμε ξεκάθαρο λοιπόν σε όσους μοιράζουν σημειώσεις για την εξεταστική και ως αντάλλαγμα ζητάνε ψήφους, σε όσους ονειρεύονται ιδιώτες και επιχειρηματίες μέσα στο πανεπιστήμιο και σε όσους κάνουν πλάτες σε μια πολιτική που καταστρέφει την κοινωνία αλλά και τις ζωές μας, ότι θα είμαστε εδώ κάθε μέρα και θα αγωνιζόμαστε για δημόσια και δωρεάν παιδεία, για δημόσια και δωρεάν σίτιση-στέγαση-μεταφορά. Θα είμαστε εδώ για να παλεύουμε ενάντια σε αυτούς που αποφασίζουν για εμάς αλλά χωρίς εμάς.
ΚΑΜΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΚΑΡΤΑΣ ΣΙΤΙΣΗΣ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΣΤΟ ΧΟΥΤΟ!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)