Μετά από μια χρονιά κούρασης,
φροντιστηρίων, πίεσης μέσα σε ένα εξοντωτικό σύστημα εξετάσεων ήρθε η ώρα των
εγγραφών. Η πρώτη σου επαφή με τη σχολή είναι οι πράσινοι και μπλε που σε
περιμένουν σε κάθε γωνία, πρόθυμοι να σου πουλήσουν φιλία, να σε «εξυπηρετήσουν»
και να σε γράψουν στη σχολή. Γράψ’ τους και γράψου μόνος/η σου!!
Αν όμως κοιτάξεις πέρα από αυτά, θα δεις ότι το πανεπιστήμιο είναι ένας από τους ελάχιστους δημόσιους και δημοκρατικούς χώρους της ελληνικής κοινωνίας. Με όλες τις παθογένειές του, παραμένει ένας χώρος ανοιχτός, που μπορείς να προβληματιστείς, να συζητήσεις, να πολιτικοποιηθείς, να αμφισβητήσεις ένα δεδομένο σύστημα αξιών.
Μία κοινωνία
στα όρια, έτοιμη να εκραγεί!
Η κατάσταση που θα αντιμετωπίσεις στη
σχολή έρχεται να προστεθεί στα οξυμένα προβλήματα που βιώνουμε στην
καθημερινότητά μας. Η ανεργία στους νέους που εντείνεται συνεχώς, η καταστολή,
η ανυπαρξία εργασιακών δικαιωμάτων, η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, η
ιδιωτικοποίηση της υγείας με παράλληλα λουκέτα σε πολλά νοσοκομεία, οι
απολύσεις στην τοπική αυτοδιοίκηση, το
ξεπούλημα σπιθαμής γη και αέρα συνθέτουν ένα σκηνικό κοινωνικής καταστροφής.
Η εξαθλίωση των
‘‘από κάτω’’ εντείνεται τη στιγμή που η δικομματική κυβέρνηση Σαμαρά και τα
καθεστωτικά ΜΜΕ καυχιούνται για το περίφημο ‘‘success story’’. Πράγματι, για τους ‘‘από πάνω’’ ‘‘success story’’ είναι οι μισθοί και οι συντάξεις να
συρρικνώνονται, ενώ παράλληλα οι μικρομεσσαίες επιχειρήσεις να φορολογούνται
βαρύτατα (με το μεγάλο κεφάλαιο να είναι στο απυρόβλητο). Είναι ‘‘success story’’ οι σχέσεις των ανθρώπων να
εμπορευματοποιούνται και οι αυτοκτονίες να πληθαίνουν σε μία κοινωνία
όπου οι άνθρωποι βίαια φτωχοποιούνται και περιθωριοποιούνται. Και τέλος, είναι
το μεγαλύτερο ‘‘success story’’ το
πραξικοπηματικό μαύρο στην ΕΡΤ που βύθισε χιλιάδες εργαζομένους στην ανεργία
ρίχνοντας παράλληλα μαύρο στην δημοκρατία και στον πολιτισμό της χώρας.
Για την άνοδο
του φασισμού
Πάνω στην ανέχεια ενός ολόκληρου λαού
βρήκε πρόσφορο έδαφος να αναδυθεί το νεοφασιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής. Η συμμορία αυτή έχει προ πολλού
πάψει να αποτελεί κομμάτι του κοινωνικού περιθωρίου αλλά τείνει να εδραιωθεί
στην κυρίαρχη κουλτούρα και κοινή αντίληψη κάτι το οποίο έχουν αναλάβει να
επιτελέσουν τα καθοδηγούμενα ΜΜΕ όχι
μόνο αποσιωπώντας όλα όσα συγκροτούν το
βίαιο προφίλ της Χ.Α. αλλά και
παράλληλα διαδίδοντας νεοναζιστικές και
συνωμοσιακές ιδεοληψίες στην ελληνική κοινωνία.
Με μια πολιτική
μίσους και με την έμπρακτη καθημερινή της εγκληματική δραστηριότητα η Χρυσή
Αυγή στοχοποιεί και επιτίθεται στους πιο ευάλωτους αυτής της σκληρά
διαχωρισμένης κοινωνίας. Καθημερινά πογκρόμ ενάντια στους μετανάστες, τους
τοξικοεξαρτημένους, τους ομοφυλόφιλους συνθέτουν το σκηνικό του σύγχρονου κοινωνικού κανιβαλισμού. Την
ίδια στιγμή που διακηρύσσει την αντίθεση της στο σύστημα, συνεργάζεται με την αστυνομία για την
καταστολή των διαδηλώσεων και των κοινωνικών αγώνων, επιτίθεται στην
αριστερά και ψηφίζει νομοσχέδια με σκληρά αντιλαικό χαρακτήρα.
Επενδύοντας στα
πιο συντηρητικά ένστικτα που για χρόνια
καλλιεργούνται στην ελληνική κοινωνία, με συνθήματα όπως ‘‘να ξεβρομίσει ο
τόπος’’ κ.α συσπειρώνει το ακροατήριο της πάνω στην καθαρότητα της φυλής, τη
μισαλλοδοξία και την ανθρωποφαγία.
Επίθεση στο πανεπιστήμιο
Συνεχίζοντας μία προσπάθεια διάλυσης και υποβάθμισης
του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα των ΑΕΙ-ΤΕΙ οι εκάστοτε κυβερνήσεις με
πληθώρα νόμων που έχουν ψηφιστεί τα τελευταία χρόνια στοχεύουν στο να δημιουργήσουν το πανεπιστήμιο της αγοράς, υποβαθμίζοντας το πτυχίο, κόβοντας τα δωρεάν
συγγράμματα, τη σίτιση και τη στέγαση, καταστρατηγώντας το κοινωνικό κεκτημένο
του ασύλου και ποινικοποιώντας την πολιτική παρέμβαση.
Απέναντι στο πανεπιστήμιο των μνημονίων ο κάθε φοιτητής και η κάθε φοιτήτρια οφείλει να διεκδικήσει την οικοδόμηση του πανεπιστημίου των αναγκών μας, κάτι που συμπυκνώνεται στο πρόταγμα για συνολική ανατροπή. Γιατί το πανεπιστήμιο των αναγκών μας συνέχει τις ανάγκες όλων των φοιτητριών και φοιτητών για ποιοτική δημόσια και δωρεάν παιδεία καθώς και την ανάγκη για την οικοδόμηση ενός πανεπιστημίου ανοιχτού και άμεσα αλληλοεξαρτώμενου με την κοινωνία και όχι σύμφωνου με τις επιταγές και τους κανόνες της αγοράς. Οραματιζόμαστε ένα πανεπιστήμιο που θα καλλιεργεί τη φαντασία και την κριτική σκέψη, θα οξύνει τις πολιτικές και κοινωνικές ανησυχίες και θα ενισχύει την συλλογικότητα. Ένα πανεπιστήμιο εστία κοινωνικής αμφισβήτησης και αγώνων και όχι ένα πανεπιστήμιο εκπαιδευτήριο με σκοπό την παραγωγή πειθήνιων εργαζομένων.
Η δική μας απάντηση
Μία τέτοια αφήγηση για την
καθημερινότητα των φοιτητών και των φοιτητριών μπορεί να φτιάξει μια
ριζοσπαστική ταυτότητα νεολαίας, που μπορεί να αντιστέκεται, να αυτοοργανώνεται
και να διεκδικεί μία κοινωνική οργάνωση βασισμένη στις ανάγκες των υποτελών για
αξιοπρέπεια και δημοκρατία. Γι αυτό και χρέος μας είναι
ο δρόμος της αντίστασης. Τον
δρόμο αυτό ακολούθησαν οι πλατείες, τα κινήματα αλληλεγγύης και ανυπακοής, οι
συνελεύσεις στις γειτονιές, οι μαζικές απεργίες και οι κινητοποιήσεις της
νεολαίας.
