Εδώ και περίπου ένα χρόνο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το νομοσχέδιο της Άννας Διαμαντοπούλου έχει εξαγγείλει τη διάλυση κάθε έννοιας «δημόσιου» και «δωρεάν» χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Το πρώτο που επέλεξαν να καταστρατηγήσουν είναι το δικαίωμα στη φοιτητική μέριμνα και ακολουθεί η περικοπή των συγγραμμάτων(σύμφωνα με τη νέα εγκύκλιο του Υπουργείου) τα φοιτητικά κουπόνια και τα δίδακτρα. Σχετικά με τη σίτιση υπάρχουν ελάχιστες λέσχες που δεν έχουν παραχωρηθεί ήδη σε ιδιώτη και αυτές έχουν καταδικαστεί από το Υπουργείο σε υποχρηματοδότηση με σκοπό να τις αναλάβει ιδιώτης όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης παρόλο που έχει πλήρως δημόσια λέσχη, η χρηματοδότηση μειωνόταν συνεχώς με αποτέλεσμα η λέσχη αυτή αντιμετώπιζε μεγάλο πρόβλημα στη σίτιση των φοιτητών. Το Α.Π.Θ. είχε να διαλέξει ανάμεσα σε δύο λύσεις για το ζήτημα της λέσχης του: ή θα διάλεγε να διαφυλάξει το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της ή θα επέλεγε να την παραχωρήσει σε ιδιώτη. Πριν λίγες μέρες τελικά απέρριψε το δρόμο της ιδιωτικοποίησης, της υπεργολαβίας και κάθε λογική άντλησης κέρδους από το δικαίωμα των φοιτητών. Διεκδίκησε και κέρδισε τη χρηματοδότηση για τη φοιτητική μέριμνα απευθείας από τον κρατικό προϋπολογισμό αυξάνοντας κατά πολύ την χρηματοδότηση για τη σίτιση διασφαλίζοντας ότι η λέσχη θα παραμείνει δημόσια δωρεάν και ότι κανένας εργαζόμενος δε θα απολυθεί.
Το κίνημα και οι καταλήψεις του Δεκέμβρη στην Κομοτηνή για το ζήτημα της σίτισης είχε ως αίτημα ακριβώς αυτό που έκανε πριν λίγες μέρες το Α.Π.Θ.: να εξασφαλιστεί κονδύλι απευθείας από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη χρηματοδότηση της λέσχης και να γίνεται η διαχείρισή της λέσχης μέσα από τον κοινωνικό έλεγχο εργαζομένων-φοιτητών-καθηγητών. Δημιουργείται λοιπόν ένα νικηφόρο προηγούμενο που ανοίγει το δρόμο για καθολική δημόσια και δωρεάν σίτιση για όλους και όλες χωρίς κανέναν επιχειρηματία τύπου Χούτου που να βγάζει υπερκέρδη και να εκβιάζει με αντίτιμο αλλά και το Ε.Ι.Ν. Ο αγώνας για τη σίτιση την Κομοτηνή συνεχίζεται την ώρα που το Πρυτανικό Σχήμα τοποθετεί το διαγωνισμό για την κάτω λέσχη μέσα στο Πάσχα (μεγάλη εβδομάδα) τον καιρό που όλοι οι φοιτητές θα λείπουν για διακοπές. Ο κ.Ρέμελης δηλαδή προσπαθεί όπως πάντα με τις γνωστές τακτικές να αποκλείσει τους φοιτητές/-τριες αγνοώντας όλους τους αγώνες που δόθηκαν το προηγούμενο διάστημα, χωρίς να εξετάζει καν το αίτημά μας για απευθείας χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Τη στιγμή που ο κ.Ρέμελης ψεύδεται όταν υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει άλλη λύση πέρα από την ιδιωτική και έναντι αντιτίμου σίτιση και ότι δεν μπορεί να υπερβεί τις υπεργολαβίες χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα το νομοθετικό καθεστώς, παίζει με τα νεύρα ολόκληρης της φοιτητικής κοινότητας της Κομοτηνής, τη στιγμή που στη Θεσσαλονίκη το ίδιο αίτημα υλοποιήθηκε στο ΑΠΘ! Ο κ.Ρ.εμελης αντί να υπερασπίζεται το δικαίωμα στη δημόσια-δωρεάν σίτιση-στέγαση-μεταφορά και συνολικά τη δημόσια-δωρεάν εκπαίδευση, επιλέγει να αποτελεί τον πιο ισχυρό εκφραστή ιδιωτικών πρωτοβουλιών και συμφερόντων μέσα στο δημόσιο πανεπιστήμιο(βλ .Χούτος, εκδοτικοί οίκοι). Δεν υπάρχουν δικαιολογίες πια για τον Πρύτανη – αν προχωρήσει στο διαγωνισμό θα είναι ξεκάθαρα απέναντι στη φοιτητική κοινότητα και θα μας βρει όλους για ακόμα μία φορά απέναντί του στον αγώνα για την υπεράσπιση του δημοσίου πανεπιστημίου.
Όλο το προηγούμενο διάστημα το κίνημα στην Κομοτηνή κατασυκοφαντήθηκε και πολεμήθηκε όχι μόνο από τον πρύτανη, αλλά και από τους ισχυρούς συμμάχους της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και τους πάντα πρόθυμους να προσφέρουν τη στήριξή τους στο ξεπούλημα του δημοσίου πανεπιστημίου, τις δυνάμεις του δικομματισμού. Από τη μία, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ καταγγέλλει τους φοιτητές/τριες που αγωνίστηκαν και νίκησαν προσπαθώντας να «ξαναγράψει την ιστορία» και μέσα από τη λασπολογία να αποκρύψει το γεγονός ότι δεν έγινε κανένας διαχωρισμός μεταξύ των φοιτητών σε οικότροφους και μη, προνομιούχους και μη, με αποτέλεσμα η σίτιση να παραμείνει δωρεάν για όλους και όλες. Η ΔΑΠ ως γνήσιος εκφραστής της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας και του επιχειρηματικού κέρδους μέσα στο πανεπιστήμιο, έσπευσε να υπερασπιστεί την ιδιωτικοποίηση της σίτισης, ενώ στο παρελθόν είχε προτείνει και αντίτιμο για τη λέσχη. Από την άλλη, η ΠΑΣΠ κατήγγειλε με την ίδια ένταση τις κινητοποιήσεις. Διεκδικεί μανιωδώς να περάσει η λέσχη στο πανεπιστήμιο, άρα στα χέρια του Ρέμελη, ο οποίος προαναγγέλει άμεσα διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση της . Θέτοντας τον εαυτό της απέναντι στο ίδιο το κίνημα ζητά την επίδειξη πάσο, κάτι το οποίο θέτει γερές βάσεις για την επιβολή κάρτα σίτισης-δηλαδή την κατάργηση της δημόσιας και δωρεάν σίτισης- και τον περεταίρω διαχωρισμό των φοιτητών σε προνομιούχους και μη.
Οφείλουμε όλοι οι φοιτητές και οι φοιτήτριες να μπλοκάρουμε κάθε διαγωνισμό που οδηγεί στην ιδιωτικοποίηση της λέσχης και την κατάργηση κεκτημένων δικαιωμάτων μας.
Να διεκδικήσουμε σίτιση με απευθείας χρηματοδότηση από τον κρατικό προυπολογισμό που μόνο έτσι διασφαλίζεται ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας της για όλους και όλες, όπως στο Α.Π.Θ.
Τη στιγμή μάλιστα που ψηφίζεται στις 3 Μάη το νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου, το νομοσχέδιο που θα καταργήσει κάθε έννοια δημοσίου πανεπιστημίου από τα δωρεάν συγγράμματα μέχρι την καθολική, δημόσια και δωρεάν φοιτητική μέριμνα και που θα βάλει δίδακτρα στις σπουδές μας, εμείς πρέπει να απαντήσουμε πιο δυναμικά από ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου