Το Αστικό Κτελ Κομοτηνής
αναδεικνύοντας την κοινωνική προσφορά και την ευαισθησία του προς το κοινωνικό
σύνολο και τους φοιτητές ανακοίνωσε ότι αναγκάστηκε να διακόψει τα λεωφορεία με
αντίτιμο από και προς την πανεπιστημιούπολη λόγω των κινητοποιήσεων των
φοιτητών και των καταλήψεών τους στα λεωφορεία. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθεί
λοιπόν να μας πείσει ότι η πρωτοβουλία μιας ανώνυμης εταιρίας να τοποθετήσει
λεωφορεία με αντίτιμο 0,60ευρώ έγινε προς εξυπηρέτηση των φοιτητών και όχι για
το ιδιωτικό κέρδος. Αναφέρει μάλιστα χαρακτηριστικά «ότι εκφράζει τη λύπη της
για τους σπουδαστές που θα ταλαιπωρηθούν» ενώ τόσο καιρό κερδοσκοπούσε στις
πλάτες των ίδιων των φοιτητών. Η «έγνοια» της εταιρίας για τους φοιτητές έγινε
ακόμα πιο φανερή όταν απέναντι στην κινητοποίηση που πραγματοποιήσαμε ως ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ μαζί με φοιτητές
διεκδικώντας το δικαίωμα μας στη δωρεάν μεταφορά η απάντηση της ήταν να καλέσει
την αστυνομία(ομάδα ΔΙΑΣ και ασφαλίτες) προκειμένου να εκφοβήσει τους φοιτητές
με προσαγωγές και συλλήψεις για να προστατέψει τα κέρδη της. Άλλωστε η ίδια
κατάσταση επικρατεί και στη σίτιση όπου ο ιδιώτης Χούτος σιγά-σιγά διαχωρίζει
τους φοιτητές σε προνομιούχους και μη θέλοντας να επεκτείνει το πεδίο
κερδοφορίας του και στην πάνω λέσχη. Αυτή ακριβώς είναι η βασική πολιτική, το
σχέδιο των κυβερνήσεων των μνημονίων και της λιτότητας για κάθε κοινωνικό και
δημόσιο αγαθό. Στερούν από τον κόσμο της εργασίας και την νεολαία την πρόσβαση
στην δημόσια υγεία και παιδεία, την δημόσια ενημέρωση, ανοίγοντας παράλληλα νέα
πεδία κερδοφορίας για το ιδιωτικό κεφάλαιο.
Με τον νόμο
Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου, χάνεται ολοένα και περισσότερο ο δημόσιος και δωρεάν
χαρακτήρας των πανεπιστημίων τα οποία οδηγούνται μαθηματικά στην πλήρης ιδιωτικοποίηση.
Τα ιδρύματα υποχρηματοδοτούνται, υποστελεχώνονται (με τις απολύσεις των
διοικητικών) και γίνονται πρόσφορο έδαφος για τους ιδιώτες. Κεκτημένα
δικαιώματα ετών σε σίτιση-στέγαση-μεταφορά- συγγράμματα χάνονται μέσα σε
μερικούς μήνες αναγκάζοντας πολλούς φοιτητές να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους,
δημιουργώντας έτσι ένα πανεπιστήμιο για λίγους. Με το πρόσχημα λοιπόν της
κρίσης θέλουν να νομιμοποιήσουν μια κατάσταση γύρω από την τριτοβάθμια
εκπαίδευση καταργώντας τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της. Τα 0,60ευρώ λοιπόν
στα λεωφορεία, τα 2,20ευρω στον Χουτό, τα κομμένα συγγράμματα δεν είναι απλώς
έκτακτα μέτρα
λόγω έλλειψης χρημάτων, είναι η πραγματικότητα που θέλουν να
επιβάλλουν για το πανεπιστήμιο
Σε όλα αυτά βέβαια δεκανίκι είναι
η κυβερνητική παράταξη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ η οποία μέσα στα πανεπιστήμια προωθεί όλες
τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης και προσπαθεί διαρκώς να
καταπνίξει και να εκφοβίσει, φέρνοντας μπράβους και εκφυλλίζοντας τις γενικές
συνελεύσεις, κάθε φωνή αντίστασης. Όπως ξεκάθαρα δηλώνουν στην ανακοίνωση τους
στηρίζουν τον ιδιώτη και τις λογικές κέρδους που επιβάλλει στις ανάγκες των
φοιτητών. Αποσιωπούν έντεχνα να αναφερθούν στην ανάγκη για δημόσια και δωρεάν
μεταφορά κάνοντας εμφανή τον ρόλο τους. Ευθυγραμμισμένη με την γραμμή
Σαμαρά-Κρανιδίωτη-Βορίδη χαρακτηρίζει “γκρουπούσκουλα της ακροαριστεράς” τα
αριστερά σχήματα και τους φοιτητές που προέβησαν σε κινητοποιήσεις για να
διεκδικήσουν στην πράξη δωρεάν μεταφορά, το δικαίωμα στην δωρεάν παιδεία. Μας
πλασάρουν ως επιλογή τον κοινωνικό κανιβαλισμό, να παίξουμε ξύλο δηλαδή, για
μία θέση στα δωρεάν λεωφορεία και εάν δεν τα καταφέρουμε υπάρχουν και τα
0.60ευρω λεωφορεία του ευεργέτη ιδιώτη.
Την στιγμή που η κοινωνία
πλήττεται βάρβαρα από τα μνημόνια και τις αντιλαϊκές πολιτικές, τώρα
περισσότερο από ποτέ είναι ανάγκη να αντισταθούμε στην επίθεση που δεχόμαστε,
να ανατρέψουμε το μέλλον που μας ετοιμάζουν, να διεκδικήσουμε την κοινωνία που
οραματιζόμαστε και το πανεπιστήμιο των αναγκών μας. Απέναντι στα όνειρα της
κυβέρνησης και της ΔΑΠ για ιδιωτικά πανεπιστήμια και για τον ατομικό δρόμο
εμείς αντιπαρατάσσουμε την οργανωμένη πάλη και τους συλλογικούς αγώνες. Δεν θα
επιτρέψουμε σε κανέναν ιδιώτη Χούτο, Αστικό Κτελ να κερδίζει σε βάρος των
αναγκών μας. Οφείλουμε να κλιμακώσουμε των αγώνα μας διεκδικώντας περισσότερα δωρεάν δρομολόγια που θα
καλύπτουν τις ανάγκες των φοιτητών, παλεύοντας για δημόσια και δωρεάν παιδεία.
Από τους νικηφόρους αγώνες κατά της αναθεώρησης του άρθρου 16 μέχρι το κίνημα
για την σίτιση στην Κομοτηνή το Δεκέμβρη του ΄10, οφείλουμε να φτάσουμε τον
αγώνα μέχρι το τέλος. Ήρθε η ώρα να σταματήσουμε τα σχέδια της ακροδεξιάς
κυβέρνησης και των κυβερνητικών παρατάξεων μέσα στα πανεπιστήμια. Διεκδικούμε
ένα πανεπιστήμιο ανοιχτό και προσβάσιμο σε όλους, χωρίς ταξικούς φραγμούς που
θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες των φοιτητών και όχι των εταιριών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου