Για άλλη μια χρονιά φέτος, παρότι φτάσαμε πιο κοντά από ό,τι τις προηγούμενες για τη διεξαγωγή του πανσπουδαστικού συνεδρίου της ΕΦΕΕ, ΠΑΣΠ και ΕΑΑΚ, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, αλλά δυστυχώς με το ίδιο αποτέλεσμα, κατάφεραν να διατηρήσουν μια διαδικασία υπόγειων συνεννοήσεων και ψευτοτραμπουκισμών κατά τη διάρκεια της τεχνικής γραμματείας. Η ΠΑΣΠ φέτος, ξαφνιάζοντάς μας, δεν επέλεξε να βάλει συνέδριο της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ τις μέρες του πανσπουδαστικού συνεδρίου, αλλά σαν κώλυμα προέβαλε το ότι θα έπρεπε να έχει τελειώσει η καταμέτρηση του 90% των σχολών, ζητώντας απ την άλλη ν’ αρχίσει η καταμέτρηση απ’ τις σχολές των οποίων τα αποτελέσματα αμφισβητούνται λόγω νοθείας (ΠΑΜΑΚ: αυτοδυναμία ΔΑΠ, ΑΣΟΕΕ: αυτοδυναμία ΠΑΣΠ). Τα ΕΑΑΚ από τη μεριά τους, αφού θυμήθηκαν από το 1995 και μετά ότι είναι κατά της ΕΦΕΕ, συνέχισαν τις γνωστές πρακτικές (σπασίματα της τεχνικής γραμματείας, τραμπουκισμοί κλπ) κρυβόμενοι «επαναστατικά» πίσω από την ΠΑΣΠ. Στην σχολή μας ,συγκεκριμένα, στο τελευταίο Διοικητικό Συμβούλιο επικαλούνταν θερμότατα το πλαίσιο της ΔΑΠ, στο οποίο, όπως ανέφεραν, ο φοιτητικός σύλλογος δεν έπαιρνε θέση για το θέμα της ΕΦΕΕ με σκοπό να μην δηλώσουν αντιπροσώπους για το πανσπουδαστικό συνέδριο. Επιπλέον, αρνούνταν να εμφανίσουν τη σφραγίδα του συλλόγου, τακτική η οποία ακολουθείται πάγια από τη ΔΑΠ (μη εμφάνιση πρακτικών για την μη διεξαγωγή ΔΣ).
Εμείς, ως Αριστερή Ενότητα, θεωρούμε ότι η μη ύπαρξη κεντρικής πολιτικής διαδικασίας έχει οδηγήσει τους περισσότερους Φοιτητικούς Συλλόγους στην Ελλάδα σε μια κατάσταση όπου κυριαρχούν οι μηχανισμοί, η πολιτική συζήτηση περιορίζεται στο ελάχιστο, κάτι που φυσικά ευνοεί την ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ, οι οποίες επιχειρούν –και το καταφέρνουν σε σημαντικό βαθμό- να μετατρέψουν το συνδικαλισμό σε πελατειακή σχέση μεταξύ παρατάξεων και φοιτητών. Είναι χαρακτηριστικό ότι η συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητικών συλλόγων δε λειτουργεί, με εξαίρεση τις εξάρσεις του Φοιτητικού Κινήματος τα τελευταία χρόνια. Αυτό που είναι σημαντικό να κατανοήσουμε είναι ότι η αντιπροσώπευση δεν είναι εξ’ ορισμού κάτι αρνητικό, αλλά στη σωστή της μορφή, αποτελεί απαραίτητο συμπλήρωμα για τον συντονισμό των αμεσοδημοκρατικών λειτουργιών.
Είναι προφανές ότι σε περιόδους κινήματος όπου οι καταλήψεις έκαναν κεντρικό το εκπαιδευτικό ζήτημα, η συμμετοχή ήταν ευκολότερη και τα αντανακλαστικά του κόσμου διαφορετικά εξασφαλίζοντας τη λειτουργία σε ένα βαθμό των Συλλόγων. Από τη στιγμή που οι καταλήψεις δεν είναι το μόνο αποτελεσματικό μέσο πάλης, θα πρέπει το Φοιτητικό Κίνημα να είναι διαρκές και να παίρνει κάθε φορά τη μορφή που αρμόζει στα αιτήματα και τις διαθέσεις των φοιτητών, εξασφαλίζοντας ότι θα υπάρχει διαρκώς κεντρική πολιτική αντιπαράθεση.
Εξάλλου, σε όλες τις μορφές οργάνωσης των κινημάτων μπορεί να υπάρχει αμφίδρομη σχέση μεταξύ βάσης και κεντρικού οργάνου. Ακόμα και υπό το σημερινό πολιτικό συσχετισμό η ΕΦΕΕ μπορεί να προκήρυσσε κινητοποιήσεις όπως έκανε επανειλημμένα όταν λειτουργούσε, καθώς ακόμα και οι καθεστωτικές δυνάμεις είναι αναγκασμένες να εναντιώνονται στις κυβερνητικές επιλογές που πλήττουν κατάφωρα τους φοιτητές και κάτω από την πίεση της Αριστεράς αποφεύγοντας να δημιουργήσουν ρήξεις με το φοιτητικό σώμα. Δεν είναι λίγες εξάλλου οι φορές που τα Διοικητικά Συμβούλια παίρνουν αγωνιστικές αποφάσεις όταν αδυνατούν να το κάνουν οι Σύλλογοι. Και βέβαια δεν διαγράφουμε την αναγκαιότητα να δημιουργούνται και ειδικά από τα κάτω όργανα συντονισμού σε περιόδους όπου οι αποφάσεις των συλλόγων ξεπερνούν τη βούληση της πλειοψηφίας της ΕΦΕΕ και υιοθετούν ριζοσπαστικές μορφές αγώνα (πχ συντονιστικά γενικών συνελεύσεων καταλήψεων).
Παράλληλα η ύπαρξη κεντρικής πολιτικής λειτουργίας στην οποία θα παίζει ρόλο η ψήφος του φοιτητή θα πολιτικοποιήσει περισσότερο και τη διαδικασία των Φοιτητικών Εκλογών ενώ η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ θα υποχρεούνταν να έχουν ενιαία θέση για πολιτικά ζητήματα σε όλες τις Σχολές και όχι να αλλάζουν θέσεις ανάλογα με το συμφέρον τους σε κάθε Σχολή. Πέραν αυτού η μη ύπαρξη κεντρικού ελέγχου ευνοεί τους ισχυρούς στους Συλλόγους οι οποίοι δε διστάζουν να ποδοπατούν τη δημοκρατία ακόμα και των εκλογικών αναμετρήσεων (έλλειψη παραβάν στην ΑΣΟΕΕ, αλλοίωση αποτελεσμάτων στο πολιτικό της Νομικής, δικτατορία ΔΑΠ στα ΤΕΦΑΑ).
Και όλα αυτά την ώρα που στις 8/10 η Σύγκλητος του ΔΠΘ αποφάσισε εν κρυπτώ να θεσμοθετήσει την κάρτα σίτισης, έγγραφο που ουσιαστικά περικόπτει το δικαίωμα δωρεάν σίτισης σε μεγάλο αριθμό φοιτητών, ενώ ταυτόχρονα θέτει της βάσεις για να προστεθεί αντίτιμο στο φαγητό μας, τουλάχιστον στο ιδιωτικό μαγαζάκι του Χούτου (λέσχη Π. Νομικής). Ήδη από το 2005, ως ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ είχαμε δώσει όλες μας τις δυνάμεις στο τότε κίνημα της σίτισης, κόντρα σε ΔΑΠ-ΠΑΣΠ. Οι αγώνες του 2005 διασφάλισαν τη λειτουργία της πάνω λέσχης με δημόσια χαρακτηριστικά, χαλώντας τα σχέδια του πρυτανικού σχήματος, ενώ ταυτόχρονα οι αγώνες του φοιτητικού κινήματος του ΔΠΘ απέτρεψαν την επιβολή αντιτίμου και στις 2 λέσχες. Ως ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ αγωνιζόμαστε ώστε ο ιδιώτης Χούτος να φύγει από την κάτω λέσχη και να τεθεί αυτή σε πλήρη δημόσιο έλεγχο, ώστε να εξυπηρετεί τις ανάγκες μας. Δε θα επιτρέψουμε σε κανέναν ιδιώτη-εργολάβο να βγάζει κέρδος από το δικαίωμα μας σε σίτιση και στέγαση. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η κάρτα σίτισης έχει ήδη αρχίσει να διανέμεται στις σχολές της Π. Νομικής.
Για όλα αυτά θα είμαστε εκεί στην πενθήμερη κατάληψη της Πρυτανείας που αποφάσισε ο ΣΟΦΕΚ, για να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου