ΣΙΤΙΣΗ: Δικαίωμα, όχι εμπόρευμα!

Στο στόχαστρο της μνημονιακής πολιτικής για ακόμη μία φορά τίθεται η παιδεία. Η τρικομματική κυβέρνηση εφαρμόζοντας τα μέτρα-λαιμητόμους περικόπτει την ήδη ανεπαρκή χρηματοδότηση του ΔΠΘ με αποτέλεσμα να διακυβεύονται τα κεκτημένα δικαιώματα τόσων αγώνων και στην πράξη χιλιάδες φοιτητές να μην μπορούν να φάνε. Μετά από εξώσεις φοιτητών από τις Εστίες, μετά την κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, μετά την ανυπαρξία θέρμανσης και την κοστολόγηση της μεταφοράς με 60 λεπτά τον τελευταίο μήνα γίνεται ξεκάθαρο πως χάνουμε οριστικά το δικαίωμα στη δωρεάν σίτιση.

Δεχτήκαμε ήδη ένα σοβαρό πλήγμα ως φοιτητική κοινότητα πριν λίγες μέρες όταν ο ιδιώτης Χούτος με μια απεχθή λογική κέρδους κοστολόγησε το αμφιβόλου ποιότητας φαγητό του με το αντίτιμο των 2,20€ για όσους δεν διαθέτουν την πολυπόθητη κάρτα σίτισης. Η πρώτη φάση του ζητήματος άρχισε το 2010  όταν το πρυτανικό σχήμα διαχωρίσε τους φοιτητές σε προνομιούχους και μη, σε οικότροφους και μη. Το φοιτητικό κίνημα τότε μέσα από μία σειρά δράσεων και καταλήψεων κατάφερε να εξασφαλίσει την δωρεάν σίτιση όλων των φοιτητών.

Δύο χρόνια αργότερα καλούμαστε για ακόμη μία φορά να διεκδικήσουμε το αυτονόητο δικαίωμα μας στο φαγητό. Με την λέσχη του Χούτου να σιτίζει μονάχα 2000 φοιτητές και με τον δικομματισμό στις εστίες να συλλέγει υπογραφές(!) επιδιώκοντας να σιτίζονται στην πάνω λέσχη μόνο οι οικότροφοι, ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Η ώρα για μεγάλες αποφάσεις έχει έρθει.

Είμαστε λοιπόν αντιμέτωποι πλέον με την μηδενική χρηματοδότηση από το Υπ. Παιδείας και με χιλιάδες φοιτητές να μην βρίσκουν λύση στο πρόβλημα της σίτισής τους. Εάν δηλαδή ο φοιτητής αδυνατεί να χρυσώνει καθημερινά το hippo και το καθ’ οδόν απλά δεν θα φάει. Σε αυτό το σημείο μας έφερε το Υπουργείο. Ήρθε η ώρα να δώσουν οι φοιτητές τη δική τους απάντηση. Είναι η σειρά μας να αντισταθούμε απέναντι σε οποιαδήποτε περικοπή στη σίτιση και τη στέγαση. Ας πάψουμε να ανεχόμαστε τα μεγαλεπήβολα σχέδια της τρικομματικής κυβέρνησης για ένα πλήρως ιδιωτικοποιημένο πανεπιστήμιο.

Ως Αριστερή Ενότητα μέσα από τους αγώνες μας τόσα χρόνια καλούμε τους φοιτητές να διαλέξουν το δρόμο της αμφισβήτησης και να αγωνιστούν για το δικαίωμα τους στη δημόσια δωρεάν παιδεία. Στο δρόμο που άνοιξε ο Δεκέμβρης του 2010 απαιτούμε να κοπεί κρατικό κονδύλι από το υπουργείο για τη σίτιση, απαιτούμε δύο δημόσιες λέσχες καθώς έτσι θα εξασφαλιστούν ο χωρίς αντίτιμο χαρακτήρας του φαγητού, το καλύτερο εργασιακό καθεστώς για τους εργαζομένους αλλά πάνω απ’ όλα ο κοινωνικός έλεγχος κάθε λέσχης από φοιτητές και εργαζομένους.

Η απάντηση μας πρέπει και αυτή τη φορά να είναι δυναμική. Μέσα από τους αγώνες του το φοιτητικό κίνημα στην Κομοτηνή έχει αποδείξει οτι ο δρόμος της ανυπακοής και της αντίστασης είναι νικηφόρος. Έτσι και τώρα δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε κανέναν διαχωρισμό μεταξύ των φοιτητών σε οικότροφους και μη, θα αντισταθούμε σε κάθε λογική κέρδους και θα αγωνιστούμε για δημόσιες λέσχες με δωρεάν φαγητό για όλους.

Οι προτάσεις και τα όνειρα της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ  για κάρτες σίτισης και πάσο φαίνεται οτι υλοποιήθηκαν. Ας κάνουμε λοιπόν ξεκάθαρο στα παιδιά της συγκυβέρνησης, σε όσους ονειρεύονται ιδιώτες και επιχειρηματίες μέσα στο πανεπιστήμιο και σε όσους κάνουν πλάτες σε μια πολιτική που καταστρέφει την κοινωνία και τις ζωές μας, οτι θα είμαστε κάθε μέρα εδώ και θα αγωνιζόμαστε για δημόσια δωρεάν παιδεία, για δημόσια δωρεάν σίτιση-στέγαση-μεταφορά.

ΚΑΜΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΚΑΡΤΑΣ ΣΙΤΙΣΗΣ - ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ